tr.
met
Kunigonde van Slavonië, geb. in 1246, ovl. op 9 sep 1285, tr. (1) met Ottokar II van Bohemen. Uit dit huwelijk een zoon.
Kunigonde van Slavonië.
Cunigonde van Slavonië of van Halytsj en van Kiev (?, 1246 - Krumau, 9 september 1285) was een dochter van de heerser over Slavonië Rostislav Mihailovich, en van Anna van Hongarije, zelf een dochter van Béla IV van Hongarije. Haar vader riep zichzelf in 1256 uit tot koning van Bulgarije. Cunigonde huwde in 1261 met pas gescheiden Ottokar II van Bohemen.
Na de dood van haar echtgenoot in 1278 werd zij regentes voor de jonge Wenceslaus II in een fel ingekrompen Bohemen, dat alleen nog de streek rond Praag behelsde.
Cunigonde trouwde een tweede keer met een Boheems magnaat, Zavish, heer van Falkenstejn aen Rozmberk in 1284. Zavish zou haar overleven, hertrouwen en tenslotte terechtgesteld worden in 1290.
tr.
met
Elisabeth van Polen, dr. van Boleslaw "de Vrome" van Groot Polen en Helena van Silezië, geb. in 1263, ovl. in 1304.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Boleslaw | *1291 | †1352 | 60 | 1 | 1 |
tr.
met
Hendrik V "de Dikke" van Silezië, zn. van Boleslaw II van Silezië en Hedwig van Anhalt, geb. tussen 1245 en 1250, ovl. op 22 feb 1296.
Hendrik V "de Dikke" van Silezië.
Hertog van Jawor (1273-1296), Hertog van Liegnitz (1289-1296), Hertog van Silezië-Breslau (na 1290-1293).
Hendrik V van Silezië , bijgenaamd "De Dikke" (rond 1245/1250 - 22 februari 1296) was de oudste zoon van Boleslaw II van Liegnitz en Hedwig van Anhalt. Hij bracht zijn jeugd door aan het hof van Ottokar II van Bohemen. In 1273 werd hij hertog van Jawor. Na de dood van zijn vader werd hij hertog van Liegnitz.
In 1281 kon Hendrik IV van Polen hem door een list gevangennemen. Pas nadat Hendrik van Silezië de gelofte deed om Hendrik van Polens vazal te worden. In 1290 overleed Hendrik IV van Polen zonder kinderen. Silezië-Breslau ging naar Hendrik III van Glogau, maar deze werd door de bevolking van Breslau verdreven wegens zijn autoritaire manier van besturen. Breslau koos daarop Hendrik V als hertog. Hendrik III van Glogau bestreed nu Hendrik V om het bezit van Breslau en kreeg de steun van Albrecht I van Brunswijk en Otto IV van Brandenburg, terwijl Hendrik V gesteund werd door koning Wenceslaus II van Bohemen. Hendrik V werd in 1293 door zijn rivaal gevangengenomen en kwam slechts vrij nadat hij belangrijke delen van Breslau afstond aan Hendrik III.
Hendrik V was gehuwd met Elisabeth, dochter van Boleslaw de Vrome.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Boleslaw | *1291 | †1352 | 60 | 1 | 1 |
tr. in 1256
met
Helena (Yolande, Jolenta) van Silezië, dr. van Bela IV van Hongarije (koning) en Maria Laskaris van Byzantium, geb. Esztergom [Hongarije] in 1235, ovl. Gniezno [Poland] op 11 jun 1298.
Helena van Silezië.
Helena of Jolenta (Esztergom, 1235 - Gniezno, 11 juni 1298) was een dochter van koning Béla IV van Hongarije en een zuster van de heilige Margaretha van Hongarije. Zij werd opgevoed door haar oudere zuster, de heilige Cunegonda van Polen, echtgenote van koning Boleslaw V van Polen. Jolenta huwde in 1256 met Boleslaus V van Kalisz.
Toen Boleslaw in 1279 stierf, trad Jolenta met haar zuster Cunegonda in het klooster van de Arme Clarissen, dat Cunegonda in Sandeck had gesticht. Later werd Helena abdis van het klooster van Gniezno, dat zij zelf had gesticht.
Zij werd in 1827 zalig verklaard door paus Leo XII. Haar feestdag is op 11 juni.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Elisabeth | *1263 | †1304 | 41 | 1 | 2 |
tr. in 1256
met
Boleslaw "de Vrome" van Groot Polen, zn. van Wladislaus Odonic van Groot Polen (Hertog van Kalisz (1208-mogelijkerwijze 1218)) en Hedwig van Pommeren, geb. tussen 1221 en 1227, ovl. op 14 apr 1279.
Boleslaw "de Vrome" van Groot Polen.
Co-Hertog van Groot-Polen (1239-1247), Hertog van Kalisz (1247-1249), Hertog van Gniezno (1249-1250), Hertog van Kalisz en Gniezno (1253-1257), Hertog van Groot-Polen (1257-1277), Hertog van Kalisz en Gniezno (1277-1279).
Tussen 1250 en 1253 werd hij door zijn broer gevangen gehouden.
In 1264 gaf Boleslaw de eerste geschreven privilges aan de joden van Groot-Polen (het privilege van Boleslaw van Kalisz). Het regelde de gerechtelijke bevoegdheid over de joodse bevolking, evenals de joodse bank- en handelsactiviteiten. Dit vrij liberale statuut diende tot 1795 als voorbeeld voor de joodse privileges in Polen.
Boleslaw huwde in 1257 met Yolande, dochter van Béla IV van Hongarije en Maria Laskarina.
Boleslaw van Groot-Polen, ook Boleslaw V van Kalisz, bijgenaamd De Vrome, (1221/ 1227 – 14 april 1279), was een zoon van Wladislaus Odonic en van Hedwig van Pommeren. Hij bekleedde volgende functies:.
1239-1247: hertog van Groot-Polen, samen met zijn broer Przemysl I,.
1247-1249: hertog van Kalisz,.
1249-1250: hertog van Gniezno,.
1253-1257: hertog van Kalisz en Gniezno.
1257-1277: hertog van Groot-Polen,.
1277-1279, hertog van Kalisz en Gniezno.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Elisabeth | *1263 | †1304 | 41 | 1 | 2 |
tr. in 1242
met
Hedwig van Anhalt, dr. van Heinrich I graaf van Anhalt (Graaf van Anhalt (1212-1218), Vorst van Anhalt (1218-1244)) en Irmgard van Thüringen, ovl. op 21 dec 1259.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Hendrik V | *1245 | †1296 | 50 | 1 | 2 |
tr. in 1242
met
Boleslaw II van Silezië, zn. van Hendrik II van Polen en Anna van Bohemen, geb. circa 1217, ovl. op 26 dec 1278.
Boleslaw II van Silezië.
Hertog van Krakau (1241-1278), Hertog van het zuidwesten van Groot-Polen (1241-1247), Hertog van Silezië (1241-1248), Hertog van Legnica (Liegnitz) en van Glogów (1248-1249), Hertog van Legnica (Liegnitz) (1248-1278), Hertog van Sroda Slaska (1277-1278).
Boleslaw II van Liegnitz , bijgenaamd de Kale (rond 1217 - 26 december 1278) was een zoon van koning Hendrik II van Polen en van Anna van Bohemen.
Hij was hertog van Krakau (1241), hertog van het zuidwesten van Groot-Polen (1241-1247), hertog van Silezië (1241-1248), hertog van Legnica en van Glogów (1248-1249/1251). In 1249 verloor hij Lubusz en was hij alleen nog hertog van Legnica. Vanaf 1277 werd hij ook hertog van Sroda Slaska.
In 1247 deelde hij de macht met zijn broer Hendrik III de Witte en in 1248, na de deling van Neder-Silezië had hij alleen nog Legnica. Het jaar daarop stond hij de streek rond Lubusz af aan het aartsbisdom Maagdenburg. In ruil kreeg hij de steun van de Duitsers in zijn strijd tegen zijn broer Hendrik III. In 1251 moest hij Glogów afstaan aan zijn jongere broer Koenraad. Als gevolg van een geschil met bisschop Thomas I van Wroclaw verzwakte zijn positie jegens de kerk en zocht hij steun bij de Duitse adel. Dat kostte hem de steun van de Poolse adel.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Hendrik V | *1245 | †1296 | 50 | 1 | 2 |
tr. (1) in 1170
met
Judith van Polen, dr. van Miecislaw III van Polen (Groothertog van Groot-Polen) en Elisabeth van Hongarije.
Uit dit huwelijk 2 zonen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Heinrich I | *1170 | †1251 | 81 | 1 | 3 | ||
| 2 | Albrecht I | *1175 | †1260 | 85 | 1 | 4 |
tr. (2)
met
tr. (3)
met
Sophia van Thüringen, dr. van Lodewijk 'de IJzeren' landgraaf van Thuringen (landgraaf) en Jutta (Clarica) von Schwaben von Hohenstaufen.
Bronnen:
| 1. | Genealogie der Graven van Holland, Genealogie der graven van Holland, Dr. A.W.E. Dek, Europese Bibliotheek, Zaltbommel, 1969 (DEK/HOL) (blz. 14) |
tr. in 1170
met
Bernhard III van Anhalt (van Saksen), zn. van Albrecht 'der Bär' van de Noordmark - van Brandenburg (markgraaf) en Sophia von Winzenburg, geb. in 1134, ovl. Ballenstädt [Duitsland] op 2 feb 1212, tr. (2) met Brigitte van Denemarken. Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (3) met Sophia van Thüringen. Uit dit huwelijk geen kinderen.
Bernhard III van Anhalt.
Graaf van Anhalt (1170-1212), Graaf van Saksen (1180-1212).
Bernhard III van Saksen (circa 1134 - Ballenstedt, 2 februari 1212) was vanaf 1170 graaf van Anhalt en vanaf 1180 hertog van Saksen. Hij behoorde tot het huis Ascaniërs.
Hij was de jongste van de zeven zonen van Albrecht de Beer, van 1138 tot 1142 hertog van Saksen en vanaf 1157 markgraaf van Brandenburg, en Sophia van Winzenburg. In 1159 vergezelde hij samen met zijn oudste broer Otto I keizer Frederik I Barbarossa op zijn militaire expeditie door Italië.
Bij de dood van zijn vader in 1170 erfde Bernhard de domeinen rond de stad Aschersleben en het gebied tussen de rivieren Saale, Mulde en Elbe in het oosten van Saksen. Ook kreeg hij de titel graaf van Anhalt. De gebieden die Bernhard had geërfd, zouden later de basis vormen van het vorstendom Anhalt. Nadat zijn oudere broer Albrecht in 1172 stierf zonder mannelijke nakomelingen na te laten, werd hij eveneens graaf van Ballenstedt.
In 1173 schonk keizer Frederik I Barbarossa hem dan weer het gebied rond de gemeente Plötzkau. Dit veroorzaakte echter een hevig conflict met hertog Hendrik de Leeuw van Saksen uit het huis Welfen, die ook de macht over het gebied rond Plötzkau wilde. Dit conflict zou er uiteindelijk toe leiden dat de steden Aschersleben, Gröningen en Halberstadt verwoest werden, maar Bernhard slaagde er niettemin in om de macht over zijn grondgebied te bevestigen. Nadat Bernhard III het hertogdom Saksen had bemachtigd, verhuisde hij zijn residentie en hof naar de stad Wittenberg. In 1212 overleed hij, waarna hij begraven werd in het benedictijnenklooster van Ballenstedt.
Uit dit huwelijk 2 zonen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Heinrich I | *1170 | †1251 | 81 | 1 | 3 | ||
| 2 | Albrecht I | *1175 | †1260 | 85 | 1 | 4 |
tr.
met
Bernhard III van Anhalt (van Saksen), zn. van Albrecht 'der Bär' van de Noordmark - van Brandenburg (markgraaf) en Sophia von Winzenburg, geb. in 1134, ovl. Ballenstädt [Duitsland] op 2 feb 1212, tr. (1) met Judith van Polen, dr. van Miecislaw III van Polen (Groothertog van Groot-Polen) en Elisabeth van Hongarije. Uit dit huwelijk 2 zonen, tr. (3) met Sophia van Thüringen. Uit dit huwelijk geen kinderen.
Bernhard III van Anhalt.
Graaf van Anhalt (1170-1212), Graaf van Saksen (1180-1212).
Bernhard III van Saksen (circa 1134 - Ballenstedt, 2 februari 1212) was vanaf 1170 graaf van Anhalt en vanaf 1180 hertog van Saksen. Hij behoorde tot het huis Ascaniërs.
Hij was de jongste van de zeven zonen van Albrecht de Beer, van 1138 tot 1142 hertog van Saksen en vanaf 1157 markgraaf van Brandenburg, en Sophia van Winzenburg. In 1159 vergezelde hij samen met zijn oudste broer Otto I keizer Frederik I Barbarossa op zijn militaire expeditie door Italië.
Bij de dood van zijn vader in 1170 erfde Bernhard de domeinen rond de stad Aschersleben en het gebied tussen de rivieren Saale, Mulde en Elbe in het oosten van Saksen. Ook kreeg hij de titel graaf van Anhalt. De gebieden die Bernhard had geërfd, zouden later de basis vormen van het vorstendom Anhalt. Nadat zijn oudere broer Albrecht in 1172 stierf zonder mannelijke nakomelingen na te laten, werd hij eveneens graaf van Ballenstedt.
In 1173 schonk keizer Frederik I Barbarossa hem dan weer het gebied rond de gemeente Plötzkau. Dit veroorzaakte echter een hevig conflict met hertog Hendrik de Leeuw van Saksen uit het huis Welfen, die ook de macht over het gebied rond Plötzkau wilde. Dit conflict zou er uiteindelijk toe leiden dat de steden Aschersleben, Gröningen en Halberstadt verwoest werden, maar Bernhard slaagde er niettemin in om de macht over zijn grondgebied te bevestigen. Nadat Bernhard III het hertogdom Saksen had bemachtigd, verhuisde hij zijn residentie en hof naar de stad Wittenberg. In 1212 overleed hij, waarna hij begraven werd in het benedictijnenklooster van Ballenstedt.
tr.
met
Bernhard III van Anhalt (van Saksen), zn. van Albrecht 'der Bär' van de Noordmark - van Brandenburg (markgraaf) en Sophia von Winzenburg, geb. in 1134, ovl. Ballenstädt [Duitsland] op 2 feb 1212, tr. (1) met Judith van Polen, dr. van Miecislaw III van Polen (Groothertog van Groot-Polen) en Elisabeth van Hongarije. Uit dit huwelijk 2 zonen, tr. (2) met Brigitte van Denemarken. Uit dit huwelijk geen kinderen.
Bernhard III van Anhalt.
Graaf van Anhalt (1170-1212), Graaf van Saksen (1180-1212).
Bernhard III van Saksen (circa 1134 - Ballenstedt, 2 februari 1212) was vanaf 1170 graaf van Anhalt en vanaf 1180 hertog van Saksen. Hij behoorde tot het huis Ascaniërs.
Hij was de jongste van de zeven zonen van Albrecht de Beer, van 1138 tot 1142 hertog van Saksen en vanaf 1157 markgraaf van Brandenburg, en Sophia van Winzenburg. In 1159 vergezelde hij samen met zijn oudste broer Otto I keizer Frederik I Barbarossa op zijn militaire expeditie door Italië.
Bij de dood van zijn vader in 1170 erfde Bernhard de domeinen rond de stad Aschersleben en het gebied tussen de rivieren Saale, Mulde en Elbe in het oosten van Saksen. Ook kreeg hij de titel graaf van Anhalt. De gebieden die Bernhard had geërfd, zouden later de basis vormen van het vorstendom Anhalt. Nadat zijn oudere broer Albrecht in 1172 stierf zonder mannelijke nakomelingen na te laten, werd hij eveneens graaf van Ballenstedt.
In 1173 schonk keizer Frederik I Barbarossa hem dan weer het gebied rond de gemeente Plötzkau. Dit veroorzaakte echter een hevig conflict met hertog Hendrik de Leeuw van Saksen uit het huis Welfen, die ook de macht over het gebied rond Plötzkau wilde. Dit conflict zou er uiteindelijk toe leiden dat de steden Aschersleben, Gröningen en Halberstadt verwoest werden, maar Bernhard slaagde er niettemin in om de macht over zijn grondgebied te bevestigen. Nadat Bernhard III het hertogdom Saksen had bemachtigd, verhuisde hij zijn residentie en hof naar de stad Wittenberg. In 1212 overleed hij, waarna hij begraven werd in het benedictijnenklooster van Ballenstedt.
tr. op 11 okt 1285
met
Richeza Valdemarsdotter Bjelbo-van Zweden (van Zweden), dr. van Waldemar I Birgirsson Bjelbo-van Zweden en Sophia Estridsen van Denemarken.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Elisabeth | 2 | 0 |
tr. op 11 okt 1285
met
Przemysl II van Polen, zn. van Przemysl I van Polen en Elisabeth van Wroclaw, geb. Polen op 14 okt 1257, ovl. Rogozno [Poland] op 8 feb 1296.
Przemysl II van Polen.
1290-1291 Groothertog en koning van Polen , 1295-1296 Groothertog en koning van Polen , 1279-1296 Hertog van Groot-Polen.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Elisabeth | 2 | 0 |
tr.
met
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Przemysl | *1257 | †1296 | Rogozno [Poland] | 38 | 1 | 1 |
tr.
met
Przemysl I van Polen (Piasten van Polen), zn. van Wladislaus Odonic van Groot Polen (Hertog van Kalisz (1208-mogelijkerwijze 1218)) en Hedwig van Pommeren, geb. Trebniz [Duitsland], ovl. Polen op 4 jun 1257.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Przemysl | *1257 | †1296 | Rogozno [Poland] | 38 | 1 | 1 |
tr.
met
Sophia Estridsen van Denemarken, dr. van Erik IV Estridsen van Denemarken (1241-1250 Koning van Denemarken) en Judith van Ballenstedt van Brandenburg, geb. in 1241, ovl. in 1286.
Uit dit huwelijk 6 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Richeza | 1 | 1 |
tr.
met
Waldemar I Birgirsson Bjelbo-van Zweden, zn. van Birgir Magnusson Bjelbo-van Zweden en Ingeborg Eriksdotter van Zweden, geb. circa 1239, ovl. op 26 dec 1302.
Uit dit huwelijk 6 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Richeza | 1 | 1 |
tr. op 9 okt 1239
met
Judith van Ballenstedt van Brandenburg, dr. van Albrecht I van Ballenstedt van Brandenburg en Agnes Schauenburg van Thüringen, geb. in 1223, ovl. in 1267.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Sophia | *1241 | †1286 | 45 | 1 | 6 |
tr. op 9 okt 1239
met
Erik IV Estridsen van Denemarken, zn. van Valdemar II koning van Denemarken en Berengaria Infanta van Portugal, geb. in 1216, 1241-1250 Koning van Denemarken, ovl. op 10 aug 1250.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Sophia | *1241 | †1286 | 45 | 1 | 6 |
tr. in 1238
met
Agnes Schauenburg van Thüringen [[https://gw.geneanet.org/doevendans?lang=nl&pz=hendrik+teuniszoon&nz=duijvendans&p=agnes&n=van+schauenburg+van+thuringen.
Uit dit huwelijk 4 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Judith | *1223 | †1267 | 44 | 1 | 1 |