Wladimir II Wsewolodowitsch van Kiev
Wladimir II Wsewolodowitsch van Kiev (Vladimir II Rurikides-van Kiev), geb. te Kiev [Russian Federation] in 1053, grootvorst van Kiev 1113-1125, ovl. (ongeveer 71 jaar oud) op 19 mei 1125.
Wladimir II Wsewolodowitsch van Kiev.
Monomach, 1077 Knjaz Smolenskij, 1078-1095 Knjaz Tschernigovskij, 1093 Knjaz Perejaslavskij, 1113 16. Velikij Knjaz, begraben in Kiew. gründet Vladimir an der Kljasma, Tochter Maria heiratet Leon, einen Sohn Romanos IV. Diogenes, kann durch seine machtvolle Persönlichkeit seinen Willen gegenüber den Standesgenossen durchsetzen, ruft Fürstenversammlung nach Ljubetsch ein um Ordnung zu schaffen, Bedeutendster russischer Fürst des 12.Jh. nahm erst nach dem Tode seines ebenso schwachen wie gewalttätigen Vetters Vladimirs Svjatopolk (1113) als 61-jähriger den grossfürstlichen Thron auf ungestümes Drängen der Bevölkerung ein, die sich weigerte, den dazu berechtigten Vetter Vladimirs, Oleg Svjatoslavitsch, bei sich aufzunehmen; der unruhige, in Tschernigow residierende Fürst konnte die Zurücksetzung nicht verschmerzen und versuchte Vladimir -- freilich ohne Erfolg -- die grossfürstliche Würde durch Intrigen und zahllose Fehden streitig zu machen, sodass er sich beim Volke den Beinamen ``Goreslavisch'' erwarb; die Streitigkeiten wurden übrigens von den Nachkommen Vladimirs und Olegs fortgesetzt und brachten viel Unheil über Russland, u.a. weil die Fürsten sich der Mithilfe der nomadisierenden Polowzen bedienten, die bei dieser Gelegenheit die russischen Dörfer und Städte plünderten und die Bevölkerung in die Sklaverei fortführten. Vladimir Monomach war einer der wenigen Fürsten, der für die elenden sozialen Verhältnisse der unteren Schichten einen offenen Sinn besass, indem er Gesetze gegen die Versklavung verarmter Halbfreier durch die Grundherren erliess und die Stellung der freien Kleinbauern zu festigen suchte. In zahllosen Feldzügen, die er zu grossem Teil noch in der Regierungszeit Wsewolods und Svjatopolks geführt hat, erwarb sich dieser humane Grossfürst den Ruf eines tatkräftigen und mutigen Beschützers des ``russischen Landes'' und eines Förderers der Gerechtigkeit; Kaiser Alexios Komnenos ehrte ihn durch kostbare Geschenke und soll ihm angeblich eine goldene Krone verliehen haben. Schreibt eine ``Ermahnung'' (poutschenije) an seine Kinder, eine Bekenntnisschrift zum mutigen, aber umsichtigen Weltleben und zum sinnenfreudigen Christentum: lebendig-kühn und menschlich-tief. Vladimir Monomach verstand es -- gemäss seiner Veranlagung und einem entsagungsvollen Pflichtgefühl, das er sich in jahrelanger Übung anerzogen hatte --, politische Aktivität mit Bildungsbestrebungen und ausgebreiteter Wohltätigkeit zu vereinigen; denn wenn auch in dem Charakterbild, das der Chronist von seinem Lieblingsfürsten entwirft, ein reichlicher Schuss Schönfärberei enthalten ist, so zeugt doch Vladimirs ``Ermahnung'' höchst einprägsam von den von ihm gewonnenen Einsichten und Richtlinien seines fürstlichen Denkens und Handelns: ``Weder Fasten noch Einsiedlertum kann euch retten, sondern Wohltun. Vergesset der Armen nicht und gedenket, dass alles Gottes ist und euch nur zeitweilig verliehen. Seid Väter der Waisen..., duldet nicht, dass der Starke den Schwachen verderbe... Scheuet euch vor Lüge, Völlerei und Wollust, sie verderben beides, Leib und Seele... Im Krieg seid tätig, euren Heerführern ein Vorbild, dann ist keine Zeit zu Gastmählern und Vergnügungen... Wenn ihr durch eurer Land reitet, duldet nicht, dass eure Gefolgsleute das Volk kränken... Was ihr nicht wisst, sollt ihr lernen; mein Vater konnte in fünf Sprachen reden... Ich habe stets selbst getan, was ich durch meine Diener hätte ausführen können... Dreiundachtzig Feldzüge habe ich geführt, ohne die geringeren zu zählen. Zweimal hat mich der Ur auf seine Hörner genommen... Ein Bär warf sich auf mich, dass mein Pferd unter mir....
tr. (resp. ongeveer 17 en ongeveer 15 jaar oud) in 1070
met
Eadgyth Godwinson (Gytha) van Engeland (of Wessex), dr. van Harold II Godwinson van Engeland en Ealdgith (Edith) of Mercia, geb. circa 1055, ovl. (ongeveer 44 jaar oud) circa 1099.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Mstislaw | *1075 | | †1132 | | 56 | 2 | 3 |
Eadgyth Godwinson van Engeland
Eadgyth Godwinson (Gytha) van Engeland (of Wessex), geb. circa 1055, ovl. (ongeveer 44 jaar oud) circa 1099.
tr. (resp. ongeveer 15 en ongeveer 17 jaar oud) in 1070
met
Wladimir II Wsewolodowitsch van Kiev (Vladimir II Rurikides-van Kiev), zn. van Wsewolod I Jaroslawitsch Velikij Knjaz Kiewskij (vorst van het Kievse Rijk 1078-1093) en Irene van Byzantium, geb. te Kiev [Russian Federation] in 1053, grootvorst van Kiev 1113-1125, ovl. (ongeveer 71 jaar oud) op 19 mei 1125.
Wladimir II Wsewolodowitsch van Kiev.
Monomach, 1077 Knjaz Smolenskij, 1078-1095 Knjaz Tschernigovskij, 1093 Knjaz Perejaslavskij, 1113 16. Velikij Knjaz, begraben in Kiew. gründet Vladimir an der Kljasma, Tochter Maria heiratet Leon, einen Sohn Romanos IV. Diogenes, kann durch seine machtvolle Persönlichkeit seinen Willen gegenüber den Standesgenossen durchsetzen, ruft Fürstenversammlung nach Ljubetsch ein um Ordnung zu schaffen, Bedeutendster russischer Fürst des 12.Jh. nahm erst nach dem Tode seines ebenso schwachen wie gewalttätigen Vetters Vladimirs Svjatopolk (1113) als 61-jähriger den grossfürstlichen Thron auf ungestümes Drängen der Bevölkerung ein, die sich weigerte, den dazu berechtigten Vetter Vladimirs, Oleg Svjatoslavitsch, bei sich aufzunehmen; der unruhige, in Tschernigow residierende Fürst konnte die Zurücksetzung nicht verschmerzen und versuchte Vladimir -- freilich ohne Erfolg -- die grossfürstliche Würde durch Intrigen und zahllose Fehden streitig zu machen, sodass er sich beim Volke den Beinamen ``Goreslavisch'' erwarb; die Streitigkeiten wurden übrigens von den Nachkommen Vladimirs und Olegs fortgesetzt und brachten viel Unheil über Russland, u.a. weil die Fürsten sich der Mithilfe der nomadisierenden Polowzen bedienten, die bei dieser Gelegenheit die russischen Dörfer und Städte plünderten und die Bevölkerung in die Sklaverei fortführten. Vladimir Monomach war einer der wenigen Fürsten, der für die elenden sozialen Verhältnisse der unteren Schichten einen offenen Sinn besass, indem er Gesetze gegen die Versklavung verarmter Halbfreier durch die Grundherren erliess und die Stellung der freien Kleinbauern zu festigen suchte. In zahllosen Feldzügen, die er zu grossem Teil noch in der Regierungszeit Wsewolods und Svjatopolks geführt hat, erwarb sich dieser humane Grossfürst den Ruf eines tatkräftigen und mutigen Beschützers des ``russischen Landes'' und eines Förderers der Gerechtigkeit; Kaiser Alexios Komnenos ehrte ihn durch kostbare Geschenke und soll ihm angeblich eine goldene Krone verliehen haben. Schreibt eine ``Ermahnung'' (poutschenije) an seine Kinder, eine Bekenntnisschrift zum mutigen, aber umsichtigen Weltleben und zum sinnenfreudigen Christentum: lebendig-kühn und menschlich-tief. Vladimir Monomach verstand es -- gemäss seiner Veranlagung und einem entsagungsvollen Pflichtgefühl, das er sich in jahrelanger Übung anerzogen hatte --, politische Aktivität mit Bildungsbestrebungen und ausgebreiteter Wohltätigkeit zu vereinigen; denn wenn auch in dem Charakterbild, das der Chronist von seinem Lieblingsfürsten entwirft, ein reichlicher Schuss Schönfärberei enthalten ist, so zeugt doch Vladimirs ``Ermahnung'' höchst einprägsam von den von ihm gewonnenen Einsichten und Richtlinien seines fürstlichen Denkens und Handelns: ``Weder Fasten noch Einsiedlertum kann euch retten, sondern Wohltun. Vergesset der Armen nicht und gedenket, dass alles Gottes ist und euch nur zeitweilig verliehen. Seid Väter der Waisen..., duldet nicht, dass der Starke den Schwachen verderbe... Scheuet euch vor Lüge, Völlerei und Wollust, sie verderben beides, Leib und Seele... Im Krieg seid tätig, euren Heerführern ein Vorbild, dann ist keine Zeit zu Gastmählern und Vergnügungen... Wenn ihr durch eurer Land reitet, duldet nicht, dass eure Gefolgsleute das Volk kränken... Was ihr nicht wisst, sollt ihr lernen; mein Vater konnte in fünf Sprachen reden... Ich habe stets selbst getan, was ich durch meine Diener hätte ausführen können... Dreiundachtzig Feldzüge habe ich geführt, ohne die geringeren zu zählen. Zweimal hat mich der Ur auf seine Hörner genommen... Ein Bär warf sich auf mich, dass mein Pferd unter mir....
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Mstislaw | *1075 | | †1132 | | 56 | 2 | 3 |
Wsewolod I Jaroslawitsch Velikij Knjaz Kiewskij
Wsewolod I Jaroslawitsch Velikij Knjaz Kiewskij (Vsevolod I Rurikides van Kiev), geb. in 1030, vorst van het Kievse Rijk 1078-1093, ovl. (ongeveer 62 jaar oud) op 13 apr 1093.
Wsewolod I Jaroslawitsch Velikij Knjaz Kiewskij.
der Gerechte, zuerst in Perejaslavl Russkij (bei Poltawa), Rostow, Bjeloosero und Susdal an der oberen Wolga, 1077-1078 in Tschernigow, 12. und 14. Großfürst von Kiew, um 1090 der mit den meisten Fürstenhäusern verwandte und verschwägerte Monarch Europas, beherrschte fünf Sprachen; Forssman.
Vsevolod was de vierde en favoriete zoon van Jaroslav de Wijze, uit zijn tweede huwelijk met Ingegerd van Zweden.Om een wapenstilstand met het Byzantijnse Rijk in 1046 te bezegelen, huwde zijn vader hem met een verwante van keizer Constantijn IX Monomachos. Vaak wordt beweerd dat ze een dochter van Constantijn was (met de naam Anastasia, Maria of Irina) maar daar is geen bewijs voor. Na de dood van zijn vader in 1054, werd hij prins van Perejaslav, Rostov en Soezdal. Samen met zijn oudere broers Izjaslav (grootvorst van Kiev) en Svjatoslav, voerde hij oorlog tegen de Koemanen en stelde hij wetten op. Ca. 1062 werd Vsevolod verslagen door de Koemanen en moest hij zicht terugtrekken op Kiev. In 1073 verdreven Svjatoslav en Vsevolod samen Izjaslav. Svjatoslav werd grootvorst en Vsevolod werd prins van Tsjernigov, als opvolger van Svjatoslav.Na de dood Svjatoslav (1076) werd Vsevolod als grootvorst gekozen. Oleg, de zoon van Svjatoslav, eiste Tsjernihiv op. In 1077 moest Vsevolod aftreden als grootvorst ten gunste van Izjaslav. Vsevolod verdreef daarop Oleg uit Tsjernihiv maar moest de stad weer opgeven toen Oleg terugkwam met steun van de Koemanen. Vsevolod en Izjaslav versloegen Oleg weer op 3 oktober 1078, Izjaslav werd in die slag gedood.
Na de dood van Izjaslav werd Vsevolod opnieuw grootvorst van Kiev. Vsevolod had bewezen geen succesvol militair te zijn en liet het oorlog voeren bij voorkeur over aan zijn oudste zoon Vladimir Monomach. Vsevolod was een ontwikkeld man die vijf talen sprak en de Griekse klassieken kende. De laatste jaren van zijn leven was hij ernstig ziek en werd de regering door Vladimir waargenomen. Vsevolod werd begraven in de Sint-Sofiakathedraal (Kiev). Hij werd opgevolgd door Svjatopolk II van Kiev.
tr. (ongeveer 16 jaar oud) in 1046
met
Irene van Byzantium, ovl. in 1067.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Wladimir II | *1053 | Kiev [Russian Federation] | †1125 | | 71 | 1 | 1 |
Irene van Byzantium
Irene van Byzantium, ovl. in 1067.
tr. (Wsewolod I ongeveer 16 jaar oud) in 1046
met
Wsewolod I Jaroslawitsch Velikij Knjaz Kiewskij (Vsevolod I Rurikides van Kiev), zn. van Jaroslav I 'de Wijze' van Kiev (grootvorst van Kiev) en Ingegerd Olofsdotter van Zweden, geb. in 1030, vorst van het Kievse Rijk 1078-1093, ovl. (ongeveer 62 jaar oud) op 13 apr 1093.
Wsewolod I Jaroslawitsch Velikij Knjaz Kiewskij.
der Gerechte, zuerst in Perejaslavl Russkij (bei Poltawa), Rostow, Bjeloosero und Susdal an der oberen Wolga, 1077-1078 in Tschernigow, 12. und 14. Großfürst von Kiew, um 1090 der mit den meisten Fürstenhäusern verwandte und verschwägerte Monarch Europas, beherrschte fünf Sprachen; Forssman.
Vsevolod was de vierde en favoriete zoon van Jaroslav de Wijze, uit zijn tweede huwelijk met Ingegerd van Zweden.Om een wapenstilstand met het Byzantijnse Rijk in 1046 te bezegelen, huwde zijn vader hem met een verwante van keizer Constantijn IX Monomachos. Vaak wordt beweerd dat ze een dochter van Constantijn was (met de naam Anastasia, Maria of Irina) maar daar is geen bewijs voor. Na de dood van zijn vader in 1054, werd hij prins van Perejaslav, Rostov en Soezdal. Samen met zijn oudere broers Izjaslav (grootvorst van Kiev) en Svjatoslav, voerde hij oorlog tegen de Koemanen en stelde hij wetten op. Ca. 1062 werd Vsevolod verslagen door de Koemanen en moest hij zicht terugtrekken op Kiev. In 1073 verdreven Svjatoslav en Vsevolod samen Izjaslav. Svjatoslav werd grootvorst en Vsevolod werd prins van Tsjernigov, als opvolger van Svjatoslav.Na de dood Svjatoslav (1076) werd Vsevolod als grootvorst gekozen. Oleg, de zoon van Svjatoslav, eiste Tsjernihiv op. In 1077 moest Vsevolod aftreden als grootvorst ten gunste van Izjaslav. Vsevolod verdreef daarop Oleg uit Tsjernihiv maar moest de stad weer opgeven toen Oleg terugkwam met steun van de Koemanen. Vsevolod en Izjaslav versloegen Oleg weer op 3 oktober 1078, Izjaslav werd in die slag gedood.
Na de dood van Izjaslav werd Vsevolod opnieuw grootvorst van Kiev. Vsevolod had bewezen geen succesvol militair te zijn en liet het oorlog voeren bij voorkeur over aan zijn oudste zoon Vladimir Monomach. Vsevolod was een ontwikkeld man die vijf talen sprak en de Griekse klassieken kende. De laatste jaren van zijn leven was hij ernstig ziek en werd de regering door Vladimir waargenomen. Vsevolod werd begraven in de Sint-Sofiakathedraal (Kiev). Hij werd opgevolgd door Svjatopolk II van Kiev.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Wladimir II | *1053 | Kiev [Russian Federation] | †1125 | | 71 | 1 | 1 |
Johannes Planjer
Johannes Planjer (Planjaert, Planier), ged. te Leiden op 14 apr 1669 Maria Penniers, perkamentmaker, ovl. (ongeveer 58 jaar oud uitgaande van doop) in 1727.
- Vader:
Paulus Planjer, geb. circa 1630, otr. (beiden ongeveer 20 jaar oud) (1) te Leiden op 8 aug 1650, tr. met Margriete Roukgen, geb. te Maessenheim [Duitsland] circa 1630. Uit dit huwelijk geen kinderen, otr. (ongeveer 29 jaar oud) (2) te Leiden op 28 mei 1660, tr. met
otr. (resp. 42 uitgaande van doop en 28 jaar oud uitgaande van doop) te Leiden op 5 sep 1711, tr.
met
Trijntje van de Noé (van Ouweelen, van de Nouwé) van den Ouwele, van de Nouee, dr. van Jacobus Nouwe (kaardenzetter) en Rebecca du Saar, ged. te Leiden op 14 feb 1683 Teunis Arijsz Vissendiep en Aaltje Albertsdr.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Johannes | ~1717 | Leiden | †1795 | Leiden | 78 | 1 | 1 |
| 2 | Elisabeth | ~1713 | Leiden (Hooglandse Kerk) | | | | 1 | 1 |
Trijntje van de Noé
Trijntje van de Noé (van Ouweelen, van de Nouwé) van den Ouwele, van de Nouee, ged. te Leiden op 14 feb 1683 Teunis Arijsz Vissendiep en Aaltje Albertsdr.
otr. (resp. 28 uitgaande van doop en 42 jaar oud uitgaande van doop) te Leiden op 5 sep 1711, tr.
met
Johannes Planjer (Planjaert, Planier), zn. van Paulus Planjer en Lijsbeth Hendriks de Vos, ged. te Leiden op 14 apr 1669 Maria Penniers, perkamentmaker, ovl. (ongeveer 58 jaar oud uitgaande van doop) in 1727.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Johannes | ~1717 | Leiden | †1795 | Leiden | 78 | 1 | 1 |
| 2 | Elisabeth | ~1713 | Leiden (Hooglandse Kerk) | | | | 1 | 1 |
Claudia de Chalon-Orange
Claudia prinses de Chalon-Orange (Claude de Chalon-Arlay Princesse d'Orange), geb. in 1498, ovl. (ongeveer 23 jaar oud) in 1521.
- Vader:
Jean IV prince d'Orange de Chalon-Arlay, geb. in 1444, prins van Oranje van 1482 tot 1502, ovl. (ongeveer 58 jaar oud) in 1502, tr. met
tr. (resp. ongeveer 16 en 32 jaar oud) op 24 apr 1515
met
Hendrik III graaf van Nassau-Dillenburg, zn. van Jan V graaf van Nassau-Dillenburg (graaf van Nassau, Vianden en half-Diez) en Elisabeth landgravin van Hessen-Marburg erfdochter Katzenelbogen, geb. te Siegen op 12 jan 1483, heer van Breda en Lek, ovl. (55 jaar oud) te Breda op 14 sep 1538.
Hendrik III graaf van Nassau-Dillenburg.
v.Nassau-Dillenburg, 1516 zu Breda, Erzieher und Berater Kaiser Karl V, 1515 Generalstatthalter von Holland, Seeland und Friesland, Gross-Kämmerling von Österreich.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Reynaert | *1519 | Breda | †1544 | | 25 | 0 | 0 |
Reynaert van Nassau
Reynaert graaf van Nassau (prince d'Orange[ René de Chalon) prince d'Orange [PID: 15000288]], geb. te Breda op het kasteel op 5 feb 1519, ovl. (25 jaar oud) op 15 jul 1544.
Reynaert graaf van Nassau prince d'Orange.
hij werd 5 februari 1519 geboren in het kasteel van Breda uit het tweede huwelijk van Hendrik 111, graaf van Nassau, heer van Breda en Lek (1483-1538). en Claude de Chalon (1498-1521), welk huwelijk 24 april 1515 voltrokken was). Nauwelijks elf jaar oud viel Reynaert de nalatenschap toe van zijn oom Philibert de Chalon, prins d’Orange, ongehuwde jongere broer van zijn moeder, gesneuveld voor Florence 3 augustus 1530 Graaf Hendrik III machtigde 22 september 1530 zijn zoon Reynaert om tegenwoordig te zijn bij de opening van het testament van zijn oom Philibert en op te treden als erfgenaam. Met het aanvaarden van deze erfenis deed de titel van prins van Orange zijn intrede in het geslacht van de graven van Nassau. Intussen had Reynaert na de dood van zijn oom Philibert de Chalon diens naam en wapen aangenomen en heette hij voortaan René de Chalon, prins van Orange, graaf van Nassau. Nog in 1540 was het in een correspondentie tussen graaf Willem de Rijke en ‘s prinsen secretaris de vraag of René zich in zijn Bourgondische landen René de Chalon zou noemen en in zijn Nederlandse en Duitse landen René van Nassau. In zijn testament van 20 juni 1544 kwam René de Chalon op deze naam-aanneming terug. Hij stelde daarin namelijk: ,, . . . sans que les dispositions de nos prédécesseurs y puissent donner empeschement comme purifiez et avanuies et n’avons prins le nom de Chalon comme y tenu et submis en vertu des dites dispositions mais pour certains autres bons regards que ne voulons icy déclarer . . .” (in vertaling: . . . zonder dat de beschikkingen van onze voorgangers hiervoor een beletsel kunnen vormen als zijnde nagekomen en uitgevoerd en hebben de naam van Chalon niet aangenomen als daartoe verplicht zijnde en daaraan onderworpen krachtens genoemde bepalingen maar wegens zekere andere goede redenen die wij hier niet willen openbaren). Hiermede bevestigde René de Chalon zelf de wens van zijn oom vrijwillig vervuld te hebben zonder daartoe verplicht te zijn. De onderhandelingen over het reeds vele jaren voorgenomen huwelijk met Anna van Lotharingen werden door zijn oom graaf Willem de Rijke weer geopend en 9 augustus 1540 konden de huwelijksvoorwaarden op het kasteel van Bar-le-Duc worden getekend. Het huwelijk werd 20 augustus 1540 kerkelijk gesloten. Zij was een dochter van Antoine de Lorraine, 6e hertog van Bar, en Renée de Bourbon, en was geboren 22 juli 1522 in het kasteel van Bar. Het jonge paar vestigde zich te Diest. Een wapenbord van het St. Jorisgilde te Diest herinnert hieraan. Een dochter overleed jong en het huwelijk bleef verder kinderloos. De veldtocht in 1544 van keizer Karel V tegen de Franse koning eindigde met de weinig glorieuze terugtocht na het beleg van St.-Dizier en maakte een einde aan René’s leven: hij werd gewond en overleed aan de verwondingen 15 juli 1544. In de kerk Saint Etienne op de Place Saint-Pierre te Bar-le-Duc staat een monument gewijd aan René de Chalon, waarschijnlijk gemaakt in 1545 en op goede gronden toegeschreven aan de Franse renaissance-beeldhouwer Ligier Richier. Over de bijzetting te Breda is weinig bekend. In zijn testament van 20 juni 1544 stelde René tot universeel erfgenaam ,, . . . le filz aisné de notre bon seigneur et oncle paternel monsieur le comte Guillaume de Nassau qui sera survivant au jour de notre trespas sans enfant légitime”.
Jean IV de Chalon-Arlay
Jean IV prince d'Orange de Chalon-Arlay, geb. in 1444, prins van Oranje van 1482 tot 1502, ovl. (ongeveer 58 jaar oud) in 1502.
tr.
met
Philiberte de Luxembourg Ligny gravin van Charny, dr. van Antoine de Luxembourg Comte de Brienne de Ligny et de Roussy en Antoinette de Bauffremont Comtesse de Charny, ovl. in 1538.
Uit dit huwelijk 3 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Claudia | *1498 | | †1521 | | 23 | 1 | 1 |
| 2 | Claude | *1499 | | †1500 | | 1 | 0 | 0 |
| 3 | Philibert | *1502 | | †1530 | Florence [Italië] | 28 | 0 | 0 |
Philiberte de Luxembourg Ligny gravin van Charny
Philiberte de Luxembourg Ligny gravin van Charny, ovl. in 1538.
tr.
met
Jean IV prince d'Orange de Chalon-Arlay, geb. in 1444, prins van Oranje van 1482 tot 1502, ovl. (ongeveer 58 jaar oud) in 1502.
Uit dit huwelijk 3 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Claudia | *1498 | | †1521 | | 23 | 1 | 1 |
| 2 | Claude | *1499 | | †1500 | | 1 | 0 | 0 |
| 3 | Philibert | *1502 | | †1530 | Florence [Italië] | 28 | 0 | 0 |
Claude de Chalon
Claude de Chalon, geb. in 1499, ovl. (ongeveer 1 jaar oud) in 1500.
- Vader:
Jean IV prince d'Orange de Chalon-Arlay, geb. in 1444, prins van Oranje van 1482 tot 1502, ovl. (ongeveer 58 jaar oud) in 1502, tr. met
Philibert de Chalon
Philibert de Chalon prince d'Orange, geb. in 1502, ovl. (ongeveer 28 jaar oud) te Florence [Italië] op 3 aug 1530.
Philibert de Chalon prince d'Orange.
sneuvelde voor Florence.
- Vader:
Jean IV prince d'Orange de Chalon-Arlay, geb. in 1444, prins van Oranje van 1482 tot 1502, ovl. (ongeveer 58 jaar oud) in 1502, tr. met
Wijnand van Tongeren
Wijnand van Tongeren.
tr.
met
Grietje Eradus.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Marie | ~1797 | Leiden (Hooglandse Kerk) | †1852 | Leiden | 54 | 1 | 1 |
Grietje Eradus
Grietje Eradus.
tr.
met
Wijnand van Tongeren.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Marie | ~1797 | Leiden (Hooglandse Kerk) | †1852 | Leiden | 54 | 1 | 1 |
Isaäc Chaudron
Isaäc Chaudron, ged. te Leiden (Hooglandse Kerk) op 26 aug 1773, ovl. (72 jaar oud uitgaande van doop) op 9 dec 1845.
Isaäc Chaudron.
hij zal in zijn leven diverse beroepen uitoefenen: Houtzager, opperman, sjouwer en stratenmaker. In het jaar 1797 woont hij op de Langegracht waar hij ook na zijn huwelijk met Alida Bink (dochter van Zacharias Bink en Alida van den Berg) ook zou blijven wonen.
In die tijd woont Alida in de Tweelingstraat. Uit diverse akten uit de Leidse strafboeken blijkt dat Isaac op 30 oktober van het jaar 1801 wordt veroordeeld tot vier jaar tuchthuis wegens ontucht met de minderjarige Catharina Paauw.
- Vader:
Daniël Chaudron, zn. van Pieter (Pierre) Chaudron (droogscheerder) en Marijtje van Plaaten, ged. te Leiden (Hooglandse Kerk) op 26 jun 1736 (getuigen: Daniël van Plaaten en Annetje van Grieken), droogscheerder, ondertrouw getuige van zijn zoon Isaäc Chaudron en zijn schoondochter Alida Bink te Leiden op 7 apr 1797, ovl. (80 jaar oud uitgaande van doop) te Leiden op 23 nov 1816, tr. (resp. 20 uitgaande van doop en 18 jaar oud uitgaande van doop) te Leiden (Pieterskerk) op 24 okt 1756 met
- Moeder:
Willemijntje Wijog (Mieog), ged. te Leiden (Marekerk) op 11 dec 1737, ovl. (minstens 43 jaar oud uitgaande van doop) tussen 20 okt 1781 en 27 okt 1781 , begr. te Leiden (Papegaaien Bolwerk).
otr. (beiden 23 jaar oud uitgaande van doop) te Leiden op 7 apr 17971 (getuigen: zijn vader en haar schoonvader Daniël Chaudron en zijn schoonvader en haar vader Zacharias Bink), tr.
met
Alida Bink, dr. van Zacharias Bink (figuurwever) en Aaltje van den Berg, ged. te Leiden op 17 jun 1773, ovl. (67 jaar oud uitgaande van doop) te Leiden op 27 mei 1841.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Daniël | ~1797 | Leiden (Hooglandse Kerk) | †1846 | Leiden | 49 | 1 | 1 |
Bronnen:
| 1. | K.O. register A Leiden (T 006), Type: trouwboek, Archiefnaam: RA Leiden, Archief: DTB Leiden, Inventarisnr.: A 1, trouwplaats: Leiden, periode: van 1592 tot 1611 (7 apr 1797 blz. 142) |
Alida Bink
Alida Bink, ged. te Leiden op 17 jun 1773, ovl. (67 jaar oud uitgaande van doop) te Leiden op 27 mei 1841.
- Vader:
Zacharias (Sacharias) Bink, zn. van Sacharias Bink (striepieswerker) en Hendrikie van Wesel, ged. te Leiden (Hooglandse Kerk) (Leiden) op 14 jun 1729 Maria Bodderij, figuurwever, ondertrouw getuige van zijn schoonzoon Isaäc Chaudron en zijn dochter Alida Bink te Leiden op 7 apr 1797, ovl. (73 jaar oud uitgaande van doop) te Leiden op 18 dec 1802, otr. (beiden 20 jaar oud uitgaande van doop) te Leiden op 25 apr 17501 met
otr. (beiden 23 jaar oud uitgaande van doop) te Leiden op 7 apr 17972 (getuigen: zijn vader en haar schoonvader Daniël Chaudron en zijn schoonvader en haar vader Zacharias Bink), tr.
met
Isaäc Chaudron, zn. van Daniël Chaudron (droogscheerder) en Willemijntje Wijog, ged. te Leiden (Hooglandse Kerk) op 26 aug 1773, ovl. (72 jaar oud uitgaande van doop) op 9 dec 1845.
Isaäc Chaudron.
hij zal in zijn leven diverse beroepen uitoefenen: Houtzager, opperman, sjouwer en stratenmaker. In het jaar 1797 woont hij op de Langegracht waar hij ook na zijn huwelijk met Alida Bink (dochter van Zacharias Bink en Alida van den Berg) ook zou blijven wonen.
In die tijd woont Alida in de Tweelingstraat. Uit diverse akten uit de Leidse strafboeken blijkt dat Isaac op 30 oktober van het jaar 1801 wordt veroordeeld tot vier jaar tuchthuis wegens ontucht met de minderjarige Catharina Paauw.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Daniël | ~1797 | Leiden (Hooglandse Kerk) | †1846 | Leiden | 49 | 1 | 1 |
Bronnen:
| 1. | K.O. register PP Leiden (T 117), Type: trouwboek, Archiefnaam: R.A. Leiden, Archief: DTB Leiden, Inventarisnr.: PP 39, Gezindte: NH, trouwplaats: Leiden, periode: 1750 (25 apr 1750 blz. 231) |
| 2. | K.O. register A Leiden (T 006), Type: trouwboek, Archiefnaam: RA Leiden, Archief: DTB Leiden, Inventarisnr.: A 1, trouwplaats: Leiden, periode: van 1592 tot 1611 (7 apr 1797 blz. 142) |
Jacques (Jacobus) la Vigne
Jacques (Jacobus) la Vigne.
- Vader:
Denijs la Vigne, geb. te Leiden op 3 jun 1710, ged. te Leiden (Waalse Kerk) op 4 jun 1710, tr. met
otr. te Leiden op 19 mei 1742, tr.
met
Dibbera (Debora, Dibbora) Verdiesstad (Verdiestat), ondertrouw getuige van haar schoonzoon Sacharias Bink en haar dochter Hendrikie van Wesel te Leiden op 14 aug 1728, tr. (1) met Andries Philips van Weesel. Uit dit huwelijk een dochter.
Denijs la Vigne
Denijs la Vigne, geb. te Leiden op 3 jun 1710, ged. te Leiden (Waalse Kerk) op 4 jun 1710.
tr.
met
Maertie Bodarij.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Jacques | | | | | | 1 | 0 |
Daniël Chaudron
Daniël Chaudron, ged. te Leiden (Hooglandse Kerk) op 26 jun 1736 (getuigen: Daniël van Plaaten en Annetje van Grieken), droogscheerder, ondertrouw getuige van zijn zoon Isaäc Chaudron en zijn schoondochter Alida Bink te Leiden op 7 apr 1797, ovl. (80 jaar oud uitgaande van doop) te Leiden op 23 nov 1816.
Daniël Chaudron.
Zoals zo vaak krijgt ook hij het beroep van zijn vader: droogscheerder. Hij woont dan in het ouderlijk huis in de Coddesteeg. Zij woont voor haar trouwen in de Voldersteeg omtrent de Langegracht. Later verhuist het echtpaar naar de Janvossensteeg. Ze krijgen 12 kinderen, het laatste ongeveer een jaar voor het overlijden van Willemijntje.
- Vader:
Pieter (Pierre) Chaudron, zn. van Jean Chaudron (droogscheerder) en Catherine Barrée, geb. te Leiden op 2 dec 1715, ged. te Leiden (Waalse Kerk) op 4 dec 1715 (getuigen: Pierre Bufier en Jeanne Lucas), droogscheerder, ovl. (minstens 46 jaar oud) te Leiden tussen 26 dec 1761 en 2 jan 1762 , begr. Valkenbolwerk, otr. (resp. 19 en 16 jaar oud uitgaande van doop) te Leiden op 2 okt 1735, tr. met
tr. (resp. 20 uitgaande van doop en 18 jaar oud uitgaande van doop) te Leiden (Pieterskerk) op 24 okt 1756
met
Willemijntje Wijog (Mieog), ged. te Leiden (Marekerk) op 11 dec 1737, ovl. (minstens 43 jaar oud uitgaande van doop) tussen 20 okt 1781 en 27 okt 1781 , begr. te Leiden (Papegaaien Bolwerk).
Uit dit huwelijk 2 zonen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Isaäc | ~1773 | Leiden (Hooglandse Kerk) | †1845 | | 72 | 1 | 1 |
| 2 | Abraham | ~1778 | Leiden (Pieterskerk) | †1848 | Leiden | 70 | 1 | 1 |
Willemijntje Wijog
Willemijntje Wijog (Mieog), ged. te Leiden (Marekerk) op 11 dec 1737, ovl. (minstens 43 jaar oud uitgaande van doop) tussen 20 okt 1781 en 27 okt 1781 , begr. te Leiden (Papegaaien Bolwerk).
tr. (resp. 18 uitgaande van doop en 20 jaar oud uitgaande van doop) te Leiden (Pieterskerk) op 24 okt 1756
met
Daniël Chaudron, zn. van Pieter (Pierre) Chaudron (droogscheerder) en Marijtje van Plaaten, ged. te Leiden (Hooglandse Kerk) op 26 jun 1736 (getuigen: Daniël van Plaaten en Annetje van Grieken), droogscheerder, ondertrouw getuige van zijn zoon Isaäc Chaudron en zijn schoondochter Alida Bink te Leiden op 7 apr 1797, ovl. (80 jaar oud uitgaande van doop) te Leiden op 23 nov 1816.
Daniël Chaudron.
Zoals zo vaak krijgt ook hij het beroep van zijn vader: droogscheerder. Hij woont dan in het ouderlijk huis in de Coddesteeg. Zij woont voor haar trouwen in de Voldersteeg omtrent de Langegracht. Later verhuist het echtpaar naar de Janvossensteeg. Ze krijgen 12 kinderen, het laatste ongeveer een jaar voor het overlijden van Willemijntje.
Uit dit huwelijk 2 zonen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Isaäc | ~1773 | Leiden (Hooglandse Kerk) | †1845 | | 72 | 1 | 1 |
| 2 | Abraham | ~1778 | Leiden (Pieterskerk) | †1848 | Leiden | 70 | 1 | 1 |