Basin van Thüringen
Basin van Thüringen, koning van Thüringen, ovl. circa 511.
Basin van Thüringen.
bekend als een groot koning en de grondlegger van het grote Thüringen. Zijn rijk strekte zich uit tot de oevers van de Donau. Had contact met de Lombarden onder koning Wacchon, die hij zijn dochter Radegonde ten huwelijk gaf. Hij was de grootvader van de Radegonde, gevangen genomen door Clotaire I.
Hij was zeker een afstammeling van de Basin die in 450 Childéric, koning der Salische Franken, opgejaagd door zijn familie, onderdak verschafte, die dit beloonde door zeven jaar later bij het bestijgen van de Frankische troon Basina te ontvoeren, die de moeder van Clovis I zou worden.
tr.
met
Menia .
Menia .
zij had bij Basin drie zoons: Ermenfred, Bertaire en Baderic en een dochter Radegonde. Hertrouwde na de dood van Basin met een Lombardische edelman, bij wie zij een zoon had, Audoin, die koning der Lombarden zou worden en een dochter die stammoeder van de hertogen van Frioul werd.
Uit dit huwelijk 2 zonen:
Menia
Menia .
Menia .
zij had bij Basin drie zoons: Ermenfred, Bertaire en Baderic en een dochter Radegonde. Hertrouwde na de dood van Basin met een Lombardische edelman, bij wie zij een zoon had, Audoin, die koning der Lombarden zou worden en een dochter die stammoeder van de hertogen van Frioul werd.
tr.
met
Basin van Thüringen, koning van Thüringen, ovl. circa 511.
Basin van Thüringen.
bekend als een groot koning en de grondlegger van het grote Thüringen. Zijn rijk strekte zich uit tot de oevers van de Donau. Had contact met de Lombarden onder koning Wacchon, die hij zijn dochter Radegonde ten huwelijk gaf. Hij was de grootvader van de Radegonde, gevangen genomen door Clotaire I.
Hij was zeker een afstammeling van de Basin die in 450 Childéric, koning der Salische Franken, opgejaagd door zijn familie, onderdak verschafte, die dit beloonde door zeven jaar later bij het bestijgen van de Frankische troon Basina te ontvoeren, die de moeder van Clovis I zou worden.
Uit dit huwelijk 2 zonen:
Ermenfred
Ermenfred .
tr.
met
Berthaire , dr. van Theodoric de Grote van Italië.
Bertaire
Bertaire .
Berthaire
Berthaire .
tr.
met
Ermenfred , zn. van Basin van Thüringen (koning van Thüringen) en Menia .
Theodoric de Grote van Italië
Theodoric de Grote van Italië.
Hij krijgt een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Berthaire | | | | | | 1 | 0 |
Tonance I Ferréol di Roma
Tonance I Ferréol di Roma, geb. circa 420, prefect van Gallië, ovl. (ongeveer 54 jaar oud) te Rome (I) in 474.
Tonance I Ferréol di Roma.
gezien het jaartal een kritiek moment om de verantwoording van Gallië te verwerven. Nam deel aan het verzet tegen Attila en was daarna in 469 deel van een missie van senatoren naar Rome en verwierf daar veel waardering voor zijn verdiensten. Aan het einde van zijn leven wijdde hij zich aan de kerk zonder dat ergens beschreven werd dat hij de tonsuur nam. Sidonius Apollinarius beschreef de familie der Ferréols uitgebreid en wist verder te vermelden dat zij vele patriciërs onder hun voorouders hadden met uitgebreide landgoederen bij Nîmes en Rodez. Van zijn echtgenote Papianille had hij meerdere zonen waarvan er maar één genoemd werd: Tonance.
tr.
met
Papianille di Roma, geb. in 430, ovl. (ongeveer 33 jaar oud) in 463.
Papianille di Roma.
Zij was bloedverwante van Sidonius. De laatste was gehuwd met een dochter van keizer Avitus van dezelfde naam en haar nicht en de vrouw van Tonance zou daarom een tweede vrouw kunnen zijn die Avitus als oom had.
Avitus speelde een belangrijke rol als romeins veldheer in Gallië (vgl. Gondoic) en zijn intieme relatie met de patriciërs in Dijon zou hierdoor verklaard zijn.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Tonance | *450 | Narbonne [Frankrijk] | †517 | Narbonne [Frankrijk] | 67 | 1 | 2 |
Papianille di Roma
Papianille di Roma, geb. in 430, ovl. (ongeveer 33 jaar oud) in 463.
Papianille di Roma.
Zij was bloedverwante van Sidonius. De laatste was gehuwd met een dochter van keizer Avitus van dezelfde naam en haar nicht en de vrouw van Tonance zou daarom een tweede vrouw kunnen zijn die Avitus als oom had.
Avitus speelde een belangrijke rol als romeins veldheer in Gallië (vgl. Gondoic) en zijn intieme relatie met de patriciërs in Dijon zou hierdoor verklaard zijn.
tr.
met
Tonance I Ferréol di Roma, geb. circa 420, prefect van Gallië, ovl. (ongeveer 54 jaar oud) te Rome (I) in 474.
Tonance I Ferréol di Roma.
gezien het jaartal een kritiek moment om de verantwoording van Gallië te verwerven. Nam deel aan het verzet tegen Attila en was daarna in 469 deel van een missie van senatoren naar Rome en verwierf daar veel waardering voor zijn verdiensten. Aan het einde van zijn leven wijdde hij zich aan de kerk zonder dat ergens beschreven werd dat hij de tonsuur nam. Sidonius Apollinarius beschreef de familie der Ferréols uitgebreid en wist verder te vermelden dat zij vele patriciërs onder hun voorouders hadden met uitgebreide landgoederen bij Nîmes en Rodez. Van zijn echtgenote Papianille had hij meerdere zonen waarvan er maar één genoemd werd: Tonance.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Tonance | *450 | Narbonne [Frankrijk] | †517 | Narbonne [Frankrijk] | 67 | 1 | 2 |
Flavius Probus de Narbonne
Flavius Probus de Narbonne, geb. tussen 430 en 435, romeins senator.
Flavius Probus de Narbonne.
hij was een klassegenoot van Sidonius Apollinarius op de school van Eusebius te Lyon of Arles.
tr.
met
Eulalie Appolinaire, dr. van Thaumastus Appolinaire, geb. circa 435.
Eulalie Appolinaire.
Sidonius noemt haar tweemaal als zijn nicht van vaderszijde, die zijn oude vriend Probus had getrouwd. Hij vertelt daarbij dat zij hoogstaande ethische principes had, Minerva gelijkend en respect afdwong bij strenge ouderen, waaronder haar schoonvader de consul Magnus.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Industrie | *470 | Narbonne [Frankrijk] | †525 | Narbonne [Frankrijk] | 55 | 1 | 2 |
Eulalie Appolinaire
Eulalie Appolinaire, geb. circa 435.
Eulalie Appolinaire.
Sidonius noemt haar tweemaal als zijn nicht van vaderszijde, die zijn oude vriend Probus had getrouwd. Hij vertelt daarbij dat zij hoogstaande ethische principes had, Minerva gelijkend en respect afdwong bij strenge ouderen, waaronder haar schoonvader de consul Magnus.
tr.
met
Flavius Probus de Narbonne, geb. tussen 430 en 435, romeins senator.
Flavius Probus de Narbonne.
hij was een klassegenoot van Sidonius Apollinarius op de school van Eusebius te Lyon of Arles.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Industrie | *470 | Narbonne [Frankrijk] | †525 | Narbonne [Frankrijk] | 55 | 1 | 2 |
Godogisel van Bourgondië
Godogisel van Bourgondië, geb. circa 460, koning, ovl. (ongeveer 40 jaar oud) circa 500.
Godogisel van Bourgondië.
koning der Bourgondiërs vanaf 474 ?. Bij de dood van Gondoic verdeelde die zijn rijk tussen zijn vier zoons, Gondebald, Godogisel, Chilpéric en Godomar, waarbij de laatste drie koningen van deelstaten waren, ondergeschikt aan Gondebald. Gondesil vestigde zich in Genève. Een dergelijke oplossing van de erfopvolging resulteerde in die tijd altijd in broedertwisten. Zo ook hier, wat leidde tot de eerste acties die het einde van het zelfstandige koninkrijk Bourgondië zouden inleiden.
Godosil, direct in oorlog met Gondebald, ging een bondgenootschap aan met Clovis I en beloofde die schatting te betalen bij een overwinning. Clovis ging daar natuurlijk direct op in en viel Bourgondië binne. Gondebald, onwetend van het verraad van zijn broer, bood Godisel aan de oorlog direct te beëindigen om de gemeenschappelijke vijand te bestrijden. Deze veinsde het er mee eens te zijn, maar op het slagveld verbond hij zich met de Franken en bracht Gondebald een zware nederlaag toe. Deze ontsnapte naar Avignon, waar hij direct belegerd werd door Clovis. Godogisel vestigde zich in Vienne en vierde zijn overwinning. Het tij keerde echter snel. Een afgevaardigde van Gondebald wist Clovis over te halen het beleg te staken op voorwaarde dat Gondebald als diens vazal schatting zou betalen. Clovis accepteerde en trok zich terug. Het gevolg laat zich raden. Gondebald trok op naar Vienne en belegerde de stad. Dit beleg duurde lang en Gondogisel was genoodzaakt de niet strijdende burgers uit de stad te verwijderen. Één van hen was de architect van het aquaduct die uit wraak Gondebald benaderde en hem de weg wees met zijn leger naar het centrum van Vienne, waar Godogisel en zijn manschappen omgebracht werden.
tr.
met
Theodelinde de Cologne (van Keulen), geb. circa 460, koningin, ovl. (ongeveer 40 jaar oud) circa 500.
Theodelinde de Cologne.
koningin der Bourgondiërs. Een acte van de VIIIe eeuw, "bevestigd" door een vervalsing uit de Xe eeuw, noemde Theodelinde als echtgenote van Godogisel. Zij zouden de abdij van de St Pierre van Lyon hebben gesticht, maar het lijkt onmogelijk dat Godogisel, Ariaan van geboorte, in de korte tijd tussen zijn overwinning en zijn opsluiten in Vienne, én katholiek geworden was én een abdij had gesticht. Settipani sluit zich alsnog aan bij de theorie dat behalve de naam de rest wel verzonnen zal zijn.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Sédéleubeude | *492 | | †576 | | 83 | 1 | 1 |
Theodelinde de Cologne
Theodelinde de Cologne (van Keulen), geb. circa 460, koningin, ovl. (ongeveer 40 jaar oud) circa 500.
Theodelinde de Cologne.
koningin der Bourgondiërs. Een acte van de VIIIe eeuw, "bevestigd" door een vervalsing uit de Xe eeuw, noemde Theodelinde als echtgenote van Godogisel. Zij zouden de abdij van de St Pierre van Lyon hebben gesticht, maar het lijkt onmogelijk dat Godogisel, Ariaan van geboorte, in de korte tijd tussen zijn overwinning en zijn opsluiten in Vienne, én katholiek geworden was én een abdij had gesticht. Settipani sluit zich alsnog aan bij de theorie dat behalve de naam de rest wel verzonnen zal zijn.
tr.
met
Godogisel van Bourgondië, zn. van Gondoic van Bourgondië (koning van bourgondië), geb. circa 460, koning, ovl. (ongeveer 40 jaar oud) circa 500.
Godogisel van Bourgondië.
koning der Bourgondiërs vanaf 474 ?. Bij de dood van Gondoic verdeelde die zijn rijk tussen zijn vier zoons, Gondebald, Godogisel, Chilpéric en Godomar, waarbij de laatste drie koningen van deelstaten waren, ondergeschikt aan Gondebald. Gondesil vestigde zich in Genève. Een dergelijke oplossing van de erfopvolging resulteerde in die tijd altijd in broedertwisten. Zo ook hier, wat leidde tot de eerste acties die het einde van het zelfstandige koninkrijk Bourgondië zouden inleiden.
Godosil, direct in oorlog met Gondebald, ging een bondgenootschap aan met Clovis I en beloofde die schatting te betalen bij een overwinning. Clovis ging daar natuurlijk direct op in en viel Bourgondië binne. Gondebald, onwetend van het verraad van zijn broer, bood Godisel aan de oorlog direct te beëindigen om de gemeenschappelijke vijand te bestrijden. Deze veinsde het er mee eens te zijn, maar op het slagveld verbond hij zich met de Franken en bracht Gondebald een zware nederlaag toe. Deze ontsnapte naar Avignon, waar hij direct belegerd werd door Clovis. Godogisel vestigde zich in Vienne en vierde zijn overwinning. Het tij keerde echter snel. Een afgevaardigde van Gondebald wist Clovis over te halen het beleg te staken op voorwaarde dat Gondebald als diens vazal schatting zou betalen. Clovis accepteerde en trok zich terug. Het gevolg laat zich raden. Gondebald trok op naar Vienne en belegerde de stad. Dit beleg duurde lang en Gondogisel was genoodzaakt de niet strijdende burgers uit de stad te verwijderen. Één van hen was de architect van het aquaduct die uit wraak Gondebald benaderde en hem de weg wees met zijn leger naar het centrum van Vienne, waar Godogisel en zijn manschappen omgebracht werden.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Sédéleubeude | *492 | | †576 | | 83 | 1 | 1 |
Claffon
Claffon , koning.
Claffon .
koning der Lombarden, zoon van Gondoin, de eerste uit het geslacht van Lething . Hij regeerde in de tijd dat de lombarden nog in Dalmatië gevestigd waren.
Hij krijgt 2 zonen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Zuchilon | *475 | Pavie [Italië] | †523 | | 48 | 1 | 1 |
| 2 | Taton | | | | | | 0 | 0 |
Taton
Taton .
Désiré
Désiré , ovl. in 549.
Désiré .
edelman uit Dijon en bisschop van Verdun ca. 543-549. Hij onderging diverse geweldplegingen in opdracht van Thierry I van Austrasië. Werd aangegeven door een Siriwald, berooft, gefolterd en verbannen. Bij de troonbestijging van Theodebert, zoon van Thierry I, herkreeg hij zijn vrijheid en zijn zetel. De koning leende hem zelfs 7000 goudstukken die Désiré, althans volgens Gregorius, aan kooplieden gaf om de handel te bevorderen. Bij zijn dood liet zijn zoon Syagrius Siriwald vermoorden.
tr.
met
Ne .
Ne .
edelvrouwe te Toulouse.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Broer | | | | | | 1 | 1 |
Ne
Ne .
Ne .
edelvrouwe te Toulouse.
tr.
met
Désiré , zn. van Gondobald (edelman in Lyon), ovl. in 549.
Désiré .
edelman uit Dijon en bisschop van Verdun ca. 543-549. Hij onderging diverse geweldplegingen in opdracht van Thierry I van Austrasië. Werd aangegeven door een Siriwald, berooft, gefolterd en verbannen. Bij de troonbestijging van Theodebert, zoon van Thierry I, herkreeg hij zijn vrijheid en zijn zetel. De koning leende hem zelfs 7000 goudstukken die Désiré, althans volgens Gregorius, aan kooplieden gaf om de handel te bevorderen. Bij zijn dood liet zijn zoon Syagrius Siriwald vermoorden.
Uit dit huwelijk een zoon:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Broer | | | | | | 1 | 1 |
Chlodovech I der Franken
|  |
| Chlodovech I (Clovis I) koning der Franken, geb. in 466, ged. (ongeveer 30 jaar oud) op 24 dec 496 gedoopt door St. Remigius, koning van de Franken Ripuaires, ovl. (ongeveer 45 jaar oud) te Parijs (Louvre) [Frankrijk] op 27 nov 511. |
Chlodovech I koning der Franken.
hij volgde zijn vader op in 481 of begin 482. Had de steun van de geestelijkheid, die de feitelijke macht uitoefende bij gebrek aan een centraal gezag. Als de keizer in Rome, of diens militaire gouverneur, had bij zijn dood vrijwel geheel Francië veroverd.
Hij begon met zijn rijk uit te breiden van de Maas tot de Loire door Syagrius te elimineren en versloeg vervolgens in 507 te Vouilly de Visigothen onder Alaric en regeerde toen over een rijk dat zich uitstrekte tot de Pyrenëen. Annexeerde vervolgens de "rijkjes" van andere Frankische stammen door diens aanvoerders te doden, die allen bloedverwanten waren, (vgl. 512), en heerste nu tevens over de gebieden der Oostfranken oostelijk van de Rijn tot de Moezel. Trouwde 492 de katholieke Bourgondische Clothilde. Werd in 498 katholiek gedoopt. Voerde oorlog tegen Bourgondië van koning Gondebald door een alliantie met diens broer Gondegisel aan te gaan. Na Gondebald volledig in het nauw te hebben gedreven liet hij deze zijn gebied en zijn leven tegen een zware schatting. Annexeerde in 508 alle kleine Frankische rijken in Francië en vermoordde de meeste van zijn bloedverwanten om erfopvolgingsproblemen te vermijden. In hetzelfde jaar kreeg hij erkenning van de keizer Anastasius, die hem behalve met allerlei titels, tevens als zoon adopteerde. Voor Byzantium een onderwerping, voor de Franken het begin van hun vrijheid. Organiseerde een concilie in Orléans in juli 511, de eerste maal dat staat en kerk verenigd waren en overleed kort daarna in Parijs dat hij tot hoofdstad van zijn rijk had gemaakt.
Clovis (Clodovech) wordt omstreeks 466 geboren als zoon van Childerik I en Basina van Thüringen. Hij volgt in 481, op slechts 15-jarige leeftijd, zijn vader Childric I op als koning van de Salische Franken. Zijn doel was om de Salische Franken ten noorden van de Rijn en de Ripuarische Franken tot één rijk te verenigen. Vanuit Doornik (Tournai in het zuiden van België) zet hij de opmars in. Zijn zegetocht begint in 486 met een overwinning op Syagarius, de laatste Romeinse gouverneur in het noorden van Gallië die regeerde over het gebied tussen de Somme en de Loire. Clovis neemt de stad Soissons in, het laatste Romeinse bolwerk. Syagrius vlucht naar de Visigoten maar hij wordt uitgeleverd en vervolgens in het geheim gedood. Plots strekt het gebied van Clovis uit tot de Loire en kan hij de andere Franken zijn gezag opleggen.
In 493 trouwt Clovis in Soissons met Clothilde (Chrodechilde), zij is de dochter van Chilperik II, koning van Bourgondië. Chilperik werd vermoord door zijn broer Gundobad. Clovis vraagt Chlotilde's hand en van Gundobad wordt gezegd dat hij te bang was om te weigeren. Koning Gundobads broer, Godegisel, probeert in het geheim Clovis over te halen om Bourgondië binnen te vallen. Godegisel wil namelijk zelf de troon veroveren. Het kan daarom ook zijn dat de moord op Chilperik nooit heeft plaatsgehad maar verzonnen was om Clovis' eventuele invasie te verantwoorden. Hoe dan ook, Gundobad vlucht naar Avignon, waar hij een nieuw leger vormt waarop Clovis zich met hem verzoent. Gundabad wordt zelfs zijn bondgenoot in de strijd tegen de Visigoten (zie hierna). Godegisel zal later door Gundobad vermoord worden.
Clothilde schenkt Clovis drie zonen. Zijn oudste zoon is van een onbekende Rijnlandse prinses. Clothilde is katholiek en probeert ook Clovis tot het Christendom te bekeren. Dit wil aanvankelijk niet zo lukken totdat Clovis in 496 moet aantreden tegen de Alamannen, een confederatie van Germaanse stammen. Bij de Alamannen zijn "alle mannen" welkom (vandaar de naam!). De Alamannen leven nog voort in de Franse benaming voor Duitsers: les Allemands. De slag bij Tolbiac of Zülpich verloopt niet volgens plan en Clovis belooft plechtig zich te bekeren mocht Christus hem de overwinning gunnen. Als de overwinning een feit is, houdt hij woord en enkele jaren later meldt hij zich met enkele duizenden krijgers bij bisschop Remigius van Reims om zich te laten dopen. Met hem worden nog 300 edelen gedoopt tot christen.
Dit betekent dat hij overging tot het katholieke Christendom, in tegenstelling tot de heersers van andere Germaanse stamkoninkrijken, die zich bekeerden tot het Arianisme (de leer van Arius van Alexandrië). Wat hield het Arianisme in? In 325 werd tijdens het Concilie van Nicea de drieëenheid (God, Zoon en Heilige Geest) tot dogma verheven. De Arianische Christenen geloofden echter niet dat Vader en Zoon één en dezelfde waren. De bekering van Clovis tot de Katholieke kerk is politiek gezien een slimme zet. Hierdoor krijgt hij namelijk de Gallo-Romeinen op zijn hand. Clovis betrekt de clerus en de Gallische Christenen bij zijn bewind. Met de steun van de bisschoppen en de Gallische Christenen kan Clovis zijn veroveringen voortzetten.
In 507 kiest hij Parijs als residentie (vanaf 509 wordt Parijs officieel de hoofdstad van zijn rijk). Van hieruit onderneemt hij succesvolle veldslagen tegen de Visigoten. De Visigoten zijn ook Germanen, oorspronkelijk afkomstig uit Noord Europa (Denemarken). De namen Göteborg en Gotland herinneren hier nog aan. In de loop der eeuwen trekken deze Goten via oost Europa steeds verder naar het zuiden. Op 24 augustus 410 vallen ze Rome binnen en in 412 volgt de invasie van Zuid-Frankrijk. Van de laatste Romeinse keizers krijgen ze Aquitanië in beheer. Als het West Romeinse Rijk in 476 definitief instort (het Oost Romeinse Rijk bleef tot 1453 intact) lijken ze de aangewezen kandidaat om het imperium over te nemen. Maar het zit hen niet mee. Na de slag van Vouillé (nabij Poitiers) in 507, blazen de Visigoten de aftocht nadat Clovis hun koning Alarik II heeft vermoord in de strijd. Clovis kan daardoor zijn grondgebied uitbreiden tot aan de Pyreneeën. Daarmee is het oude Gallië weer bijna herenigd. Clovis' dochter Clothilda trouwt na het overlijden van haar vader met Amalric, koning van de Visigoten. Ze echter sterft op zeer jonge leeftijd, na wreed mishandeld en misbruikt te zijn door haar echtgenoot. Het lijkt erop dat Clothilda de rekening heeft moeten betalen voor de tragische dood van Alaric.
Omstreeks 509 erkennen tenslotte ook de Ripuarische Franken, die de streek rond Keulen bewonen, zijn heerschappij. Als Clovis in 511, op 45-jarige leeftijd, overlijdt is zijn rijk groter dan het huidige Frankrijk (Zuidwest Duitsland is er namelijk bij inbegrepen). De Franken zijn op dat moment echter nog niet de heersende macht in West-Europa. Evenmin hebben ze de volledige leiding over Gallië, dat werd nog steeds verijdeld door de Bourgondiërs, maar Clovis heeft van de Salische Franken wel de grootse macht gemaakt temidden van de barbaarse stamkoninkrijkjes. Clothilde trekt zich na de dood van haar man terug in de abdij St-Martin in Tours en stichtte tal van kerken en kloosters. Ze werd later heilig verklaard: Sint Clothilda (feestdag 5 juni).
Na de dood van Clovis wordt zijn rijk, overeenkomstig de Salische wet, verdeeld onder zijn vier zonen. Zijn oudste zoon, Theodorik, heerste over Reims (hiertoe behoorde ook Toxandrië het latere Brabant), terwijl Chlodomer, Childebert en Chlotarius respectievelijk over Orléans, Parijs en Soissons regeerden. De Franken kenden geen erfopvolging van vader op oudste zoon. Het rijk, dat zij beschouwden als persoonlijk bezit en erfgoed, werd verdeeld onder alle zonen, die op hun beurt door strijd, intriges, broedermoord en via het huwelijk gesloten familiebanden, hun grondgebied weer moesten zien te vergroten. Het resultaat zou een opeenvolging van bloedvergieten en schanddaden zijn.
Clovis en Clothilde lieten in Parijs een kerk bouwen de 'Basilique des Saints Apôtres Pierre et Paul'. Hij stond op de Mont Geneviève. Clovis is in deze basiliek begraven. Tijdens de Franse revolutie (1789) wordt zijn sarcofaag naar het depot van de Petits-Augustins verplaatst. Uiteindelijk vindt hij zijn definitieve rustplaats in de basiliek van Saint-Denis. Clovis wordt ook nu nog beschouwd als de grondlegger en de eerste koning van de Franse natie. Van 'Clovis' is de naam 'Lodewijk' van latere Franse koningen afgeleid: Clovis = Chlodovech = Louis (Lodewijk).
- Moeder:
Basina Andovera van Thuringen, dr. van Gundioc Thüringen (koning der Bourgondiërs in de 5e eeuw), geb. te Thuringen [Duitsland] in 440, koningin van Thüringen, ovl. (minstens 55 jaar oud) na 495 (490), tr. (2) met Basinus (Basinius I) koning van Thüringen, geb. circa 438, koning van Thüringen, ovl. (minstens 53 jaar oud) na 491. Uit dit huwelijk een zoon.
tr. (1)
met
Evochilde , ovl. in 508.
Evochilde .
was heidens en dochter van Sigebert 'de Oude'.
Uit dit huwelijk 2 kinderen:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Thierry I | *484 | | †533 | | 49 | 1 | 1 |
| 2 | Theodechilde | *535 | | †610 | Sens [Frankrijk] | 75 | 1 | 0 |
tr. (resp. ongeveer 27 en ongeveer 23 jaar oud) (2) te Soissons in 493
met
Clothilde (Chrotechilde) Bourgondië, dr. van Chilperic II koning van Bourgondië en Caretena , geb. circa 470, ovl. (ongeveer 74 jaar oud) te Tours (St. Marlion) [Frankrijk] op 3 jun 545.
Clothilde Bourgondië.
de tweede vrouw van Clovis, dochter van Chilperic II van Bourgondië. Zeer godsdienstige vrouw en christelijke nicht van de koning van Bourgondië. Hoewel men thans twijfelt aan haar rol in de bekering van Clovis (politieke argumenten speelden waarschijnlijk een grotere rol) heeft zij zeker elke inspanning aan die bekering gewijd. Doopte hun eerstgeboren zoon Ingomer (493) met toestemming van Clovis, maar dit kind stierf spoedig. Volgens Gregorius van Tours verzette Clovis zich toen heftig tegen de doop van hun tweede zoon, maar vergeefs, na overlijden van Clovis vestigde zij zich te Tours, maar verloor het contact met de locale politiek niet. Intervenieerde verschillende malen bij gewapende conflicten tussen haar zoons. Overleed te Tours en werd in Parijs naast haar echtgenoot begraven door haar overgebleven zoons Childebert en Clotaire. Werd heilig verklaard door Pelagius II, paus van 579-590.
Uit dit huwelijk 5 kinderen:
Clothilde Bourgondië
Clothilde (Chrotechilde) Bourgondië, geb. circa 470, ovl. (ongeveer 74 jaar oud) te Tours (St. Marlion) [Frankrijk] op 3 jun 545.
Clothilde Bourgondië.
de tweede vrouw van Clovis, dochter van Chilperic II van Bourgondië. Zeer godsdienstige vrouw en christelijke nicht van de koning van Bourgondië. Hoewel men thans twijfelt aan haar rol in de bekering van Clovis (politieke argumenten speelden waarschijnlijk een grotere rol) heeft zij zeker elke inspanning aan die bekering gewijd. Doopte hun eerstgeboren zoon Ingomer (493) met toestemming van Clovis, maar dit kind stierf spoedig. Volgens Gregorius van Tours verzette Clovis zich toen heftig tegen de doop van hun tweede zoon, maar vergeefs, na overlijden van Clovis vestigde zij zich te Tours, maar verloor het contact met de locale politiek niet. Intervenieerde verschillende malen bij gewapende conflicten tussen haar zoons. Overleed te Tours en werd in Parijs naast haar echtgenoot begraven door haar overgebleven zoons Childebert en Clotaire. Werd heilig verklaard door Pelagius II, paus van 579-590.
- Moeder:
Caretena , geb. circa 441, ovl. (ongeveer 65 jaar oud) in 506.
tr. (resp. ongeveer 23 en ongeveer 27 jaar oud) te Soissons in 493
met
Chlodovech I koning der Franken.
hij volgde zijn vader op in 481 of begin 482. Had de steun van de geestelijkheid, die de feitelijke macht uitoefende bij gebrek aan een centraal gezag. Als de keizer in Rome, of diens militaire gouverneur, had bij zijn dood vrijwel geheel Francië veroverd.
Hij begon met zijn rijk uit te breiden van de Maas tot de Loire door Syagrius te elimineren en versloeg vervolgens in 507 te Vouilly de Visigothen onder Alaric en regeerde toen over een rijk dat zich uitstrekte tot de Pyrenëen. Annexeerde vervolgens de "rijkjes" van andere Frankische stammen door diens aanvoerders te doden, die allen bloedverwanten waren, (vgl. 512), en heerste nu tevens over de gebieden der Oostfranken oostelijk van de Rijn tot de Moezel. Trouwde 492 de katholieke Bourgondische Clothilde. Werd in 498 katholiek gedoopt. Voerde oorlog tegen Bourgondië van koning Gondebald door een alliantie met diens broer Gondegisel aan te gaan. Na Gondebald volledig in het nauw te hebben gedreven liet hij deze zijn gebied en zijn leven tegen een zware schatting. Annexeerde in 508 alle kleine Frankische rijken in Francië en vermoordde de meeste van zijn bloedverwanten om erfopvolgingsproblemen te vermijden. In hetzelfde jaar kreeg hij erkenning van de keizer Anastasius, die hem behalve met allerlei titels, tevens als zoon adopteerde. Voor Byzantium een onderwerping, voor de Franken het begin van hun vrijheid. Organiseerde een concilie in Orléans in juli 511, de eerste maal dat staat en kerk verenigd waren en overleed kort daarna in Parijs dat hij tot hoofdstad van zijn rijk had gemaakt.
Clovis (Clodovech) wordt omstreeks 466 geboren als zoon van Childerik I en Basina van Thüringen. Hij volgt in 481, op slechts 15-jarige leeftijd, zijn vader Childric I op als koning van de Salische Franken. Zijn doel was om de Salische Franken ten noorden van de Rijn en de Ripuarische Franken tot één rijk te verenigen. Vanuit Doornik (Tournai in het zuiden van België) zet hij de opmars in. Zijn zegetocht begint in 486 met een overwinning op Syagarius, de laatste Romeinse gouverneur in het noorden van Gallië die regeerde over het gebied tussen de Somme en de Loire. Clovis neemt de stad Soissons in, het laatste Romeinse bolwerk. Syagrius vlucht naar de Visigoten maar hij wordt uitgeleverd en vervolgens in het geheim gedood. Plots strekt het gebied van Clovis uit tot de Loire en kan hij de andere Franken zijn gezag opleggen.
In 493 trouwt Clovis in Soissons met Clothilde (Chrodechilde), zij is de dochter van Chilperik II, koning van Bourgondië. Chilperik werd vermoord door zijn broer Gundobad. Clovis vraagt Chlotilde's hand en van Gundobad wordt gezegd dat hij te bang was om te weigeren. Koning Gundobads broer, Godegisel, probeert in het geheim Clovis over te halen om Bourgondië binnen te vallen. Godegisel wil namelijk zelf de troon veroveren. Het kan daarom ook zijn dat de moord op Chilperik nooit heeft plaatsgehad maar verzonnen was om Clovis' eventuele invasie te verantwoorden. Hoe dan ook, Gundobad vlucht naar Avignon, waar hij een nieuw leger vormt waarop Clovis zich met hem verzoent. Gundabad wordt zelfs zijn bondgenoot in de strijd tegen de Visigoten (zie hierna). Godegisel zal later door Gundobad vermoord worden.
Clothilde schenkt Clovis drie zonen. Zijn oudste zoon is van een onbekende Rijnlandse prinses. Clothilde is katholiek en probeert ook Clovis tot het Christendom te bekeren. Dit wil aanvankelijk niet zo lukken totdat Clovis in 496 moet aantreden tegen de Alamannen, een confederatie van Germaanse stammen. Bij de Alamannen zijn "alle mannen" welkom (vandaar de naam!). De Alamannen leven nog voort in de Franse benaming voor Duitsers: les Allemands. De slag bij Tolbiac of Zülpich verloopt niet volgens plan en Clovis belooft plechtig zich te bekeren mocht Christus hem de overwinning gunnen. Als de overwinning een feit is, houdt hij woord en enkele jaren later meldt hij zich met enkele duizenden krijgers bij bisschop Remigius van Reims om zich te laten dopen. Met hem worden nog 300 edelen gedoopt tot christen.
Dit betekent dat hij overging tot het katholieke Christendom, in tegenstelling tot de heersers van andere Germaanse stamkoninkrijken, die zich bekeerden tot het Arianisme (de leer van Arius van Alexandrië). Wat hield het Arianisme in? In 325 werd tijdens het Concilie van Nicea de drieëenheid (God, Zoon en Heilige Geest) tot dogma verheven. De Arianische Christenen geloofden echter niet dat Vader en Zoon één en dezelfde waren. De bekering van Clovis tot de Katholieke kerk is politiek gezien een slimme zet. Hierdoor krijgt hij namelijk de Gallo-Romeinen op zijn hand. Clovis betrekt de clerus en de Gallische Christenen bij zijn bewind. Met de steun van de bisschoppen en de Gallische Christenen kan Clovis zijn veroveringen voortzetten.
In 507 kiest hij Parijs als residentie (vanaf 509 wordt Parijs officieel de hoofdstad van zijn rijk). Van hieruit onderneemt hij succesvolle veldslagen tegen de Visigoten. De Visigoten zijn ook Germanen, oorspronkelijk afkomstig uit Noord Europa (Denemarken). De namen Göteborg en Gotland herinneren hier nog aan. In de loop der eeuwen trekken deze Goten via oost Europa steeds verder naar het zuiden. Op 24 augustus 410 vallen ze Rome binnen en in 412 volgt de invasie van Zuid-Frankrijk. Van de laatste Romeinse keizers krijgen ze Aquitanië in beheer. Als het West Romeinse Rijk in 476 definitief instort (het Oost Romeinse Rijk bleef tot 1453 intact) lijken ze de aangewezen kandidaat om het imperium over te nemen. Maar het zit hen niet mee. Na de slag van Vouillé (nabij Poitiers) in 507, blazen de Visigoten de aftocht nadat Clovis hun koning Alarik II heeft vermoord in de strijd. Clovis kan daardoor zijn grondgebied uitbreiden tot aan de Pyreneeën. Daarmee is het oude Gallië weer bijna herenigd. Clovis' dochter Clothilda trouwt na het overlijden van haar vader met Amalric, koning van de Visigoten. Ze echter sterft op zeer jonge leeftijd, na wreed mishandeld en misbruikt te zijn door haar echtgenoot. Het lijkt erop dat Clothilda de rekening heeft moeten betalen voor de tragische dood van Alaric.
Omstreeks 509 erkennen tenslotte ook de Ripuarische Franken, die de streek rond Keulen bewonen, zijn heerschappij. Als Clovis in 511, op 45-jarige leeftijd, overlijdt is zijn rijk groter dan het huidige Frankrijk (Zuidwest Duitsland is er namelijk bij inbegrepen). De Franken zijn op dat moment echter nog niet de heersende macht in West-Europa. Evenmin hebben ze de volledige leiding over Gallië, dat werd nog steeds verijdeld door de Bourgondiërs, maar Clovis heeft van de Salische Franken wel de grootse macht gemaakt temidden van de barbaarse stamkoninkrijkjes. Clothilde trekt zich na de dood van haar man terug in de abdij St-Martin in Tours en stichtte tal van kerken en kloosters. Ze werd later heilig verklaard: Sint Clothilda (feestdag 5 juni).
Na de dood van Clovis wordt zijn rijk, overeenkomstig de Salische wet, verdeeld onder zijn vier zonen. Zijn oudste zoon, Theodorik, heerste over Reims (hiertoe behoorde ook Toxandrië het latere Brabant), terwijl Chlodomer, Childebert en Chlotarius respectievelijk over Orléans, Parijs en Soissons regeerden. De Franken kenden geen erfopvolging van vader op oudste zoon. Het rijk, dat zij beschouwden als persoonlijk bezit en erfgoed, werd verdeeld onder alle zonen, die op hun beurt door strijd, intriges, broedermoord en via het huwelijk gesloten familiebanden, hun grondgebied weer moesten zien te vergroten. Het resultaat zou een opeenvolging van bloedvergieten en schanddaden zijn.
Clovis en Clothilde lieten in Parijs een kerk bouwen de 'Basilique des Saints Apôtres Pierre et Paul'. Hij stond op de Mont Geneviève. Clovis is in deze basiliek begraven. Tijdens de Franse revolutie (1789) wordt zijn sarcofaag naar het depot van de Petits-Augustins verplaatst. Uiteindelijk vindt hij zijn definitieve rustplaats in de basiliek van Saint-Denis. Clovis wordt ook nu nog beschouwd als de grondlegger en de eerste koning van de Franse natie. Van 'Clovis' is de naam 'Lodewijk' van latere Franse koningen afgeleid: Clovis = Chlodovech = Louis (Lodewijk).
Uit dit huwelijk 5 kinderen:
Chilperic II van Bourgondië
Chilperic II koning van Bourgondië, geb. circa 437, ovl. (ongeveer 55 jaar oud) in 492.
tr.
met
Caretena , geb. circa 441, ovl. (ongeveer 65 jaar oud) in 506.
Uit dit huwelijk een dochter:
| | naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen |
| 1 | Clothilde | *470 | | †545 | Tours (St. Marlion) [Frankrijk] | 74 | 1 | 5 |
Ingomer
Ingomer , geb. in 493.
- Vader:
Chlodovech I (Clovis I) koning der Franken, zn. van Childeric I der Merovingen (gouwkoning der Salische Franken (457-481),) en Basina Andovera van Thuringen (koningin van Thüringen), geb. in 466, ged. (ongeveer 30 jaar oud) op 24 dec 496 gedoopt door St. Remigius, koning van de Franken Ripuaires, ovl. (ongeveer 45 jaar oud) te Parijs (Louvre) [Frankrijk] op 27 nov 511, tr. (1) met Evochilde . Uit dit huwelijk 2 kinderen. tr. (resp. ongeveer 27 en ongeveer 23 jaar oud) (2) te Soissons in 493 met
|  |
